Scroll to top
© 2024, Design by instalacje budowlane
Share

przyłącze energetyczne

Nie da się żyć bez prądu. Nie da się też bez niego wybudować domu. Dlatego zanim rozpoczniemy budowę, musimy uzyskać odpowiednie pozwolenia i wykonać przyłącze energetyczne.

Można wybudować dom, nie korzystając bezpośrednio z sieci elektroenergetycznej. Podczas budowy źródłem energii może być agregat prądotwórczy, instalacja sąsiada lub tymczasowe przyłącze, wykonane tylko na czas budowy. Jednak najrozsądniejszym rozwiązaniem jest wykonanie od razu docelowego podłączenia do sieci.
Z linii energetycznej kablowej wykonuje się przyłącza kablowe

Między linią energetyczną a licznikiem

Żeby wykonać instalację elektryczną łączącą sieć z instalacją wewnętrzną w domu, warto wiedzieć, z jakich elementów składa się taka instalacja, a potem poznać formalności wymagane do jej wykonania. Oto jej elementy:

Przyłącze – odcinek sieci zasilającej łączącej linię elektroenergetyczną z instalacją elektryczną w budynku. Przyłącza do domów jednorodzinnych wykonuje się na napięcie 400 V, czyli jako trójfazowe.

Złącze – kończące przyłącze, czyli miejsce jego przyłączenia do instalacji odbiorczej w budynku – w złączu umieszcza się bezpieczniki główne, a samo złącze –zazwyczaj zamyka się w specjalnej skrzynce przy ogrodzeniu lub, rzadziej, na zewnętrznej ścianie domu.

Licznik energii elektrycznej – montowany najczęściej w skrzynce złącza.

Wewnętrzna linia zasilająca – przewód doprowadzający prąd ze złącza do tablicy rozdzielczej

Tablica rozdzielcza – zwana rozdzielnicą. Na czas budowy montuje się tablicę tymczasową, a po zakończeniu budowy – tablicę rozdzielczą wewnątrz budynku. Rozdzielnica to specjalna skrzynka, od której zaczyna się domowa instalacja elektryczna. W skrzynce montuje się urządzenia zabezpieczające i sterujące domową instalacją elektryczną.

Pierwsze formalności

Każdy, kto chce wybudować nowy dom i przyłączyć się do sieci elektrycznej, musi wystąpić z wnioskiem do najbliższego zakładu energetycznego o wydanie warunków przyłączenia domu do sieci. W tym celu należy złożyć wniosek, określając w nim przewidywane zapotrzebowanie mocy, orientacyjne roczne zużycie energii i spodziewany termin rozpoczęcia jej poboru.Do wniosku trzeba dołączyć:
* dokument potwierdzający własność działki,
* plan zabudowy na mapie lub szkic określający usytuowanie budynku względem istniejących sieci elektroenergetycznych i względem sąsiadów.

Po złożeniu wymaganych dokumentów warunki powinny być wydane bezpłatnie w terminie 14 dni.

Zawierać powinny następujące informacje:
* sposób zasilania – z sieci napowietrznej czy kablowej,
* miejsce przyłączenia do sieci elektroenergetycznej,
* miejsce zainstalowania licznika i zabezpieczenia głównego, wymagane uzgodnienia z rejonowym zakładem energetycznym.

Wraz z warunkami otrzymujemy projekt umowy o przyłączenie.
Formalności niezbędne do wykonania przyłącza

Przyłącze napowietrzne. Nie są wymagane żadne dodatkowe formalności. Po uzyskaniu warunków przyłączenia wykonuje się przyłącze.

Przyłącze kablowe. W tym przypadku konieczna jest dokumentacja techniczna przyłączenia. Może ją wykonać rejonowy zakład energetyczny albo elektryk z uprawnieniami, jednak potem i tak musi zostać ona zatwierdzona przez zakład energetyczny. Zatwierdzenie jest bezpłatne, mimo to za wykonanie dokumentacji musimy zapłacić.

W dokumentacji znajduje się określenie rodzaju przyłącza, miejsce usytuowania złącza, licznika i wymaganych zabezpieczeń oraz projekt instalacji doprowadzającej prąd do domu lub na teren budowy.

Trasa przebiegu kabla musi znajdować się w odpowiednich odległościach od innych instalacji: gazowej, kanalizacyjnej, wodociągowej, teletechnicznej, co ma duże znaczenie zwłaszcza na terenach o gęstej zabudowie. Przyłącze musi zostać wrysowane w mapę geodezyjną działki z zaznaczonymi wszystkimi instalacjami.

Odpowiedzialny za to jest projektant wykonujący projekt przyłącza, ale po wykonaniu projektu musimy uzyskać potwierdzenie prawidłowego, bezkolizyjnego prowadzenia instalacji w Zakładzie Uzgodnień Dokumentacji. Jest to obowiązek elektryka, który wykonuje projekt instalacji.

Następnie musimy uzyskać pozwolenie na wykonanie przyłącza. W tym celu do wydziału architektury gminy musimy dostarczyć projekt przyłącza, decyzję o warunkach zabudowy oraz dokument potwierdzający prawo do działki. Równocześnie powinniśmy złożyć pozwolenie na budowę domu.

Żeby rozpocząć budowę przyłącza, musimy podpisać z zakładem energetycznym umowę o przyłączenie. Umowa ta zawiera m.in. termin przyłączenia, wysokość opłaty za przyłączenie, terminy przeprowadzenia prób i odbiorów, miejsce rozgraniczenia własności sieci i instalacji pomiędzy zakładem energetycznym a odbiorcą.

Budowa przyłącza i końcowe formalności

Przyłącze napowietrzne. Uprawnionemu elektrykowi zlecamy zamontowanie na placu budowy prowizorycznego złącza na słupie, podłączonego do linii napowietrznej. Potem zgłasza się je w zakładzie energetycznym, gdzie zostaje odebrane, a my podpisujemy protokół odbioru. Następnie podpisujemy umowę o dostawę energii i zakład energetyczny zakłada licznik. Od tej pory możemy korzystać z prądu na placu budowy.

Po zakończeniu budowy złącze zostanie zdemontowane, a prąd do domu doprowadzony będzie przyłączem napowietrznym wprost ze słupa elektrycznego.

Na ścianie budynku należy zamontować skrzynkę złącza napowietrznego i połączyć ją z rozdzielnicą wewnątrz domu. Te czynności wykonuje elektryk z uprawnieniami.

Elektryk wykonuje również instalację wewnątrz domu i montuje rozdzielnię. Dopiero wtedy możemy wystąpić do rejonu z wnioskiem o wykonanie przyłącza napowietrznego, czyli połączenie kablem słupa napowietrznej linii energetycznej ze złączem. Po podpisaniu umowy o przyłączenie domu do sieci energetycznej zakład montuje przyłącze, odbiera instalację i zakłada licznik w skrzynce złącza.

Najwygodniejszym rozwiązaniem jest umieszczenie licznika wraz ze złączem (tzw. skrzynki elektrycznej) w granicy działki. Dzięki temu nie trzeba wykonywać tymczasowej skrzynki elektrycznej, tylko docelowe złącze, a gdy już zamieszkamy w nowym domu, odczyty energii elektrycznej będą mogły się odbywać podczas naszej nieobecności.

Po wykonaniu przyłącza elektryk z uprawnieniami montuje tymczasową tablicę zasilającą plac budowy i podłącza ją do skrzynki złącza. Niekiedy wystarczy jedynie wyprowadzić gniazda do zasilania budowy.

W przypadku przyłącza kablowego warto od razu wykonać docelowe złącze w linii ogrodzenia. Dzięki temu nie trzeba będzie wykonywać tymczasowej skrzynki elektrycznej

Gotowe przyłącze zgłaszamy do zakładu energetycznego. Zakład odbiera przyłącze i wykonuje inwentaryzację oowykonawczą (naniesienie na mapę przebiegu wykonanej instalacji), a my podpisujemy umowę dostawę energii. Wówczas zostaje założony licznik i możemy zacząć korzystać z prądu.

Po wybudowaniu domu zlecamy elektrykowi z uprawnieniami zrobienie wewnętrznej linii zasilającej łączącej złącze z tablicą rozdzielczą. Następnie montuje on instalację wewnątrz domu i demontuje tymczasową tablicę zasilającą.

Dopiero po założeniu całej instalacji można podpisać umowę z zakładem energetycznym, na podstawie której świadczone są dostawy energii elektrycznej. W umowie określone są warunki dotyczące parametrów technicznych dostarczanego prądu. Określone są na przykład wymagania dotyczące odchyłek wartości napięcia. Określony jest także sposób obliczania należności za energię oraz terminy i sposób zapłaty.

Wszystkie urządzenia między linią energetyczną a licznikiem są plombowane i dostęp do nich mają jedynie pracownicy rejonu energetycznego. Przyłącze przechodzi na własność rejonowego zakładu energetycznego i jest przez niego konserwowane

Podpisując umowę o dostarczanie energii elektrycznej, musimy wybrać, w której z dwóch taryf będziemy płacić za zużyty prąd.

W taryfie jednostrefowej G11 za zużycie prądu w ciągu całej doby płacimy wg takiej samej stawki. Taryfę tę warto wybrać wówczas, gdy nie będziemy korzystać z prądu do celów grzewczych, np. do ogrzewania mieszkania lub c.w.u.

Taryfa dwustrefowa G12 jest korzystna, gdy w domu mamy ogrzewanie podłogowe lub zamontowane elektryczne urządzenia grzewcze, które mają możliwość magazynowania ciepła, np. akumulacyjny piec grzewczy, który pobiera energię w czasie, gdy jest to tańsze; zakumulowane ciepło ogrzewa dom wówczas, gdy cena prądu jest wyższa. Taryfa ta umożliwia rozliczanie zużytej energii elektrycznej w dwóch strefach czasowych doby. Tańsza taryfa obowiązuje w nocy – od godz. 21.00–22.00 do 6.00–7.00 i dwie godziny w ciągu dnia (strefy czasowe mogą się nieco różnić w poszczególnych zakładach energetycznych).